Kimliğim Şiiri - Adem Vural

Hatay ilimdir, ilçem İskenderun
Yüce dağlar başından aşarım ben.
Tüten bacaları görünce durun
Şu Azganlık Köyü’nde yaşarım ben.

Sevgi aşım, sevdanın yaranıyım
Gönlüm İrem Bağı’dır hayranıyım
Çiçekten çiçeğe konan arıym
Katıksız bal alır bal satarım ben.

Mahremini örter küçük bir hırka
Felek şaşkın, mil şaşkın dönen çarka
Hak deyince bölerim kılı kırka
Hassas terazi ile tartarım ben.

Yalana dosttur, gerçeğe sataşan
Teknikte değil, moda da yarışan
İrtica var diye dine karışan
Her yobazın ağzını yırtarım ben.

Asım’ın Nesli’yim deli doluyum
Haşim dedemdir, Demircoğlu’yum
Her şeye Kadir O, Hak’kın kuluyum
Muhammed yoluna baş koyarım ben.

Kızıl Elma ülküm, Turan’dır vatan
Milli Devlet tutkusudur yaşatan
Geçmişe mazi deyip taşatan
Her hainin gözünü oyarım ben.

Aka-kara, karaya da ak demem
Mazluma değmem, zalimi hiç sevmem
Haramdan kaçarım, yalan söylemem
Hadsiz değilim, hatır sayarım ben.

Kış gelmeden yağan karın boranın
Yatağa varıp, avratsız yatanın
Gördüğü rüyayı hayra yoranın
Yazık! Salak aklına şaşarım ben.

Baharsın ağlamak olmaz, sen hep gül
Güzeli severim solmaz gonca gül
Adem’im bağında öten bir bülbül
Seherde kanat vurup, uçarım ben.

17 Ağustos 1985