Kimleri Güldürdün Yâr Şiiri - Emine Şafak

Sevda hasretiyle yudun beni yâr
Viran ettin dünyamı soldurdun yâr
Mertliğe sığar mı,bu yaptığın yâr
Ben ağlarken kimleri güldürdün yâr

Dalda titreyen tomurcuk gül idim
Teni yakmayan serinlik yel idim
Senli bahçemde yarenlik dil idim
Ben ağlarken kimleri güldürdün yâr

Ah hasretim ahu zarım görseydin
Feryadımı bülbüllerden sorsaydın
Yaralı gönlümü alıp sarsaydın
Ben ağlarken kimleri güldürdün yâr

Can feda ederim bir bakışına
Ömrü adarım yazına kışına
Düğüm attığım gönül nakışına
Ben ağlarken kimleri güldürdün yâr

Gönül haneme gel de otur dedim
Çare derdime al da götür dedim
Yüreğim nabzım ol da bitir dedim
Ben ağlarken kimleri güldürdün yâr

Gönül gönül dolaştın
Hepsini kâr saydın
Sevildim mi diye düşünmedin
Sevmeyi öğrendinmi yar.............Nesrin Asena

*

Birak, eller sana gülsün ne cikar?
Sanma seven gönül sevmekten bikar,
Bilirim, bu sevda seni cok yakar,
Bu derde düsüpte cekmeyenmi var?

Yaksa da kor gibi hasret icini,
Kadere yükle gec, ASKIN sucunu,
Yüregi yanarken, yolup sacini,
Aglayip gözyasi dökmeyenmi var?

Gönül VURGUN yiyip,derde düsünce,
SIRAT olur yollar, inceden ince,
Gözlerin önüne perde inince,
Aciyla topraga bakmayanmi var?

Kim gecer diyorsa, inanma, yalan,
Her ASKTAN geriye külüdür kalan,
Sanma ki bir sensin acmadan solan,
Yedigi darbeyle cökmeyenmi var? ..............Mecit Aktürk

25.02.2012

Emine Şafak
Kayıt Tarihi : 25.2.2012 23:52:00