Kimler Vardı Şiiri - TankutAlp Altunsoy

Kimler vardı gölgesi değil kendi varken,
Görkemimin.
Kimler kaldı kendi değil anıların varken,
Suretimin.
Ne yaşanmışlıklar atlattı çaresiz ömrüm.
Elindeyken hayat, sabırsızca.
Ne anılarını unuttu yaşarken bedenim.
Elinde olmadan, şifaları yavaşça.
Kaç gemiler kaçtı hayat limanından vakitsizce.
Unuttuklarını hatırlamadan.
Kaç sevda mahkumları can verdi,hürriyet ararken.
Gönlümün zindanlarından.
Neye yarar umutsuzca sevdasını arayan.Ömür.
Kime zarar bir umutla kapına gelmiş. Gönül.
Umutsuzluktan, umudunu kaybetmiş KEREM.
Olur mu hiç ASLI’ya merhem.
Çaresize ‘çaresizce çarem ol der’ Aslıdan,Kerem.
Aslını bilen ASLI son nefesinde ölürken sevdasının gönlünde.
Ağzından çıkan bir sual
‘ben miyim yoksa sen misin der asıl KEREM’