Ne zaman güneş olsam, kıskanırdı bulutlar;
Göğün mehtabı olsam yıldızlar kıskanırdı...
Yıldızım çok parlakdı, herkes rakip sanırdı
Sahneye ben çıkınca, tükenirdi umutlar...
Herkesin gözdesiydim; ta o gelene kadar,
Ezeli rakibimdi, çok evvelden tanırdı,
Cümle alem hep beni, hep beni kıskanırdı;
Tanışmadan iyiydik, son gün görene kadar...
Kıskanacak ne vardı, oysa o bir bahardı;
Umuduna kar yağdı, küsüp gidene kadar....
Sevdiğim bir şairdi, güzel şiir yazardı,
Açsaydı ya derdini, küsüp gidene kadar...
4/Kasım/2009/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 4.11.2009 10:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
mükemmel bir akıcılık ve ustalıkla kaleme düşmüş duygusallık...
saygılarımla kutluyorum...
Ancak aşağıdaki iki ikilikten biri fazla gibi geldi bana...
Herkesin gözdesiydim; ta o gelene kadar,
Ezeli rakibimdi, çok evvelden tanırdı,
Cümle alem hep beni, hep beni kıskanırdı;
Herkesin gözdesiydim, ta o gelene kadar...
TÜM YORUMLAR (2)