Bu hayat tünelinden kimler geçmedi ki,
Ne ünlüler ve garipler sessizce gitti.
Hepsi bir başka sevinç coşkuyla doluydu,
Kimi çok mutlu oldu kimi çok mutsuzdu.
Çoğu idare etti nice devletleri,
Geçindiremediler evini kimileri.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
sizi tebrik ediyorum.bu yazdıklarınız gerçekten günlük hayatımızla bire bir aynı.biri mutludur diğeri mutsuz.önemli olan mutluluk nedir bunu kavayabilmektir.)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta