Bu dünyaya kimler konup göçmedi,
Aşkın badesinden kimler içmedi,
Dünya nimetini kimler biçmedi,
Gerçeğe açıldı kapı sonunda!
Karun gibi zengin oldu gülmedi,
Sağlığının kıymetini bilmedi,
Böyle bir durumda mutlu olmadı,
Sadece kefendir karı onunda!
Kapılmışız kendimizce telaşa,
Bazen tuz katarız pişmiş bir aşa,
Sevdiğin insanla birlikte yaşa,
Mutluluk bak sevdiğinin yanında!
Hakk’a doğru yürür aslında her can,
Gönül coşar gözü görünce canan,
Korkma, yanlış yapmaz seven bir insan,
Bir bozukluk yoksa şayet kanında!
Yaradan her türlü kulu yaratmış,
Kimi insanlığı gönlüne katmış,
Bir kısmı da ad peşinde dolaşmış,
Kimileri şöhretinde, şanında!
Unutmuş bazısı yolcu olduğun,
Bu dünyada bir misafir kaldığın,
Dertli yetmiyor mu dersin aldığın?
Hiç kimse kalmadı dünya hanında!
ERDEMLİ-02 Aralık 2015 Çarşamba
Cafer AKSAY
Kayıt Tarihi : 3.12.2015 07:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şöyle dünyaya bakınca niceleri gelip-geçti dedim ve ardından bu satırlar geldi dilime, bende kaleme almaya çalıştım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!