Kimler? .... Şiiri - Mehmet Çoban

Dünya öküzün sırtından indiğinden beri
Petrolün üzerinde yüzüyor

İnsan birey olduğundan beri
Kapitalizmin çarkları içinde eriyor

Her gün reklamın bini bin para
Geleceğe borçlandırmak için bankalar sırada
Hayaller, ufuklar artık sığmıyor borçlara
İnsan hasret bir deli rüzgâra

Güneş tepemizde gülüyor
Dağlar insanı seyrediyor
Dereler, çaylar kirleniyor
Denizler üzülüyor

Eskiden öküz sallanınca depremler olurdu
Şimdi borsalar sallanınca depremler oluyor

Eskiden mutlaka hak yerini bulurdu
Şimdi haklar darmadağın yoklukta kayboluyor

Tek parti, tük parti, çok parti derken
Her şey olup bitiyor

İşte özgürlükler geldi derken
Hepsi insanın tepesine biniyor

Geçmişte darağaçları
Zamanın dar zindanları

Ne fark ediyor?
Ortalıkta hâkimler heyeti
Hükmediyor

Çıkarını bilenler
Her devirde gülüyor
Bukalemun bile onları kıskanıyor

“Üç kuruş için anamı bile satarım”
İlkel kültürün söylemi zannediliyor
Oysa bu gün bir kuruş için bütün değerler satılıyor

Ben zamansız zamana vuruldum
Düşüncesizliklerde düşünce buldum
Aklımın, keyfimin üzerine kuruldum

Ömür biterken hayatı seyre daldım
Dilin ucundakileri mısralara saldım

Eskiden, öküz, saban, kılıçtı
Şimdi, petrol, sanayi, silahtı
Hepsinin altında yatan hayattı
Hayatta insan çıkarına kurbandı

Kimler akıllı, kimler akılsız bilmiyorum
Doğada doğan, doğadan beslenen ilkel kabileler mi?
Medeniyette doğan, bürokrasiye, sanayiye, çıkara kurban olan medeniler mi?

Kimler özgür, kimler köle bilmiyorum
Doğada özgürce yaşayan ilkeller mi?
Yaşam maliyetleri alabildiğine yüksek olan medeniler mi?

Dünya, zaman yerinde duruyor
İnsan, dünyadan, zamandan geçip gidiyor
Bıraktığı anılar peş para etmiyor
Geleceğe kurduğu hayallerin sonu gelmiyor

Dünyada tek bir gerçek duruyor
Bütün güzelliklerin sonu geliyor
Ama kötülüklerin sonu gelmiyor

Karabulutlar bile, yeryüzünü güldürüyor
Karanlık güçler insanlığı güldürmüyor

Dedim ya, zamansız zamana vuruldum
Aklımın, keyfimin üzerine kuruldum
Sözcükleri mısralara savurdum

30.03.2013 - İzmir