Biliyor musun
Nasıl da öpüyoruz şiirlerimizi
Nasıl da kucaklaşıyoruz durup durmadan
Kaç çağlanın tadı karışıyor suyumuza
Karanfiller derliyoruz üşümesinler diye
Soğuk teraslardan
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Şiirin adı, sorduğu soruyla okurda merak uyandırmayı başarmış.Sahi kiminle konuşur damlalar gerçekten?... İlla birisi mi gerekir konuşmak için. Kendine akamaz mı sessizce. Ya da akmadan da ağlayamaz mı insan?
Şiir, iki bölüm halindeydi sanki.Birinci bölüm şairin olmasını dilediği tatlı hayaller en coşkulu haliyle dökülmüş dizelere.
İkinci bölüm ve finaldeyse gerçekleşmesinin olanaksızlığını kırgınlığını dizelere yansıtırken şiirin sadece bir kalem ve dil ustalığı değil ince bir yürek işçiliği olduğunu kanıtlamıştır adeta. Değerli öğretmenimi ve etkin şiirini kutluyorum içtenlikle... Aydınlık yarınlarda umut yüklü şiirlerini okumak dileğimle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta