Kimiz ki? Şiiri - Mehmet Şahan

Bizler neyiz, kimiz ki; değil miyiz sıradan?
Aklımıza hükümran, yazdırıyor Yaradan!
Özünden ödün verip nefse teslim olanı,
Düz ovada yolundan azdırıyor Yaradan!

Gafil, gafil bakıp da görmüyorsa gözlerin,
Sefil olup, aldanıp; dönmüyorsa sözlerin!
Yaptığından utanıp, yanmıyorsa yüzlerin
Sana, senin çukurun kazdırıyor Yaradan!

Kulu zehir içerken bile, bile sevdirir!
İradeni ölçerken nefse boyun eğdirir!
Sınırını çizerken onuruna değdirir!
Sabrını ölçmek için kızdırıyor Yaradan!

Yaratılmış ne varsa hikmetine ermemek,
Akıl işi olamaz; önem, değer vermemek!
Etrafına bakınca mümkün mü ki görmemek,
Her varlıkta bir ibret sızdırıyor Yaradan!

Doğru yoldan ayrılıp başka yola saparsan,
İmana mekân olan kalp yolunu kaparsan!
Kul olduğun unutup, dünyalığa taparsan,
O taptığın canından bezdiriyor Yaradan!

Haram olan her işi dönderirsen tersine,
İradenle hükmedip, yön verirsen nefsine!
Helâlinden beslenip; şükredersen hepsine,
Şeytanın planını bozduruyor Yaradan!

Dikkat eyle Şahan’ım can çıkmadan kafeste,
Zikri, şükrü unutma her aldığın nefeste!
Allah adı düşmesin kalbindeki o seste
Sevdiğini yanında gezdiriyor Yaradan!