Kimiz Biz Şiiri - Muzaffer Karabulut

Gemi batıyor,sen hala neyin peşindesin.
Gözlerini kapatarak,
Batan gemiden sağ olarak kurtulabileceğini mi düşünüyorsun.
Gözyaşı aşkın dışa vurumu ise
Gözyaşı aşkın hangi halidir acaba.
Hepimiz birileri için yanlış kişiyiz nedense.
Zaman akacak
Ve
zamanla unutulacak her şey.
Ve
Devri alem devam edecek.
Düşünmeyi bilmiyorsan,
İnsanları yargılamak saplantın olur.
Nezaketi öğretemezsin,
Satında alamazsın.
Özgürlük ideolojilerden arınmaktır.
Yaşamsa mevsimler gibidir,
Bazı saniyeleri yılları yutar.
Büyük konuşuruz,
Sonunda boyumuzun ölçüsünü alan cücelere dönüşürüz maalesef.
Ayazda kalmış gibi buz kesmiş her yanımız,
Bıçak sırtında pinekliyoruz.
Ruh bedenin gölgesidir,
Unutma takiptesin.
Ağlamakla,göz yaşı dökmekle kurtulabilirmiyiz gerçeklerden.
Bereketi yok yaşamın.
Bir repertuar misali birikir yaşanılanlar,
Sıkılır insan bazen kendinden.
Her asrın mucizesi olurmuş,
Her asır,
Tuğla misali gergef gergef işlermiş zamanı.
Her birimiz geçmişin varisiyiz,
Genetik geleceğimiz ise yarının mirasçıları.
Yani
Herkes payından hissesini alacak.
Kimiz biz.
Meçhule giden yolun yolcularımıyız.
Hepimizin daha açılmamışları var,
Açılınca açılmamışlar,
Artçı şoklar olacak yaşantımızda.
Bu şoklar enstrümana dönüşecek zamanla.
Bu ruh bu vücutta emanet,
Bu ruh bu vücutta müebbet,
Ne acı ne kına kendine,
Dokuz ay on günle gelen hayat,
Ödünç kazanımlarının,
Aldatıcı olduğunun farkında değil hala.
Kim aradığı nitelikleri dünyada bulabilmiş ki
Sen bulabilesin.
Kibir zekayı köreltir,
Aptal haset eder,
Acı olgunlaştırır,
Coğrafya herkesin kaderini belirler.
Haritamızın şekli,
Nereden gelip nerelere gidecek acaba