Kimin Var Gönül Şiiri - Ayşe Mızrak

Elden gelen, vaktinde öğün olmuyor,
Senin Rabbinden başka kimin var gönül.
Dün yanında olan da bugün olmuyor,
Senin Rabbinden başka kimin var gönül?

Döküyorken gözünden yaşlar her gece,
Soruyorken kendine türlü bilmece,
Bakıyorken ufuğa garip hallice,
Senin Rabbinden başka kimin var gönül?

Hüznünü saklıyorken günün koynunda,
Yakıyorken canını ilmek boynunda,
Bahtını yaşıyorken dünya oynunda,
Senin Rabbinden başka kimin var gönül?

Kimleri yazdın sildin defterhanene,
İzinsiz girdiler, gönül meyhanene,
Çizik çizdiler yaralı gamhanene,
Senin Rabbinden başka kimin var gönül?

İçti, gitti fani misafir çayını,
Kadehine doldurdun mavzer, mayını,
Bayramda mı gördündü teyzen, dayını,
Senin Rabbinden başka kimin var gönül?

Soyunursun dünyayı, giyince kefen,
Okkalı mı çekecek, hafif mi kefen?
Bir başına gidiyor, dünyaya gelen,
Senin Rabbinden başka kimin var gönül?