Ay gibi parlaktım gökyüzünde bir çiçekken
Güneşi yansıtırdım bedenimle ruhum göçerken
Yangınlar arasında atmosfere karışırdım solunmazdım
Soluksuzca gülerdim her seferinde ölürken
Perdeler arasından süzerdi bazen karanlığıma bir hüzme
Köhne bir ruh birkaç boş şişe ve yarıda kalmış bir dövme
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta