Kimin Umrunda Şiiri - Seher Aydın

Hayat boş yere koşuşturmaktan ibaret değil
Ne bu telaş, ne bu bizi öldüren zehir
Hedeflerim vardı benim
Önüme hep bir engel koydular
Bir odaya hapsedip
Dört duvar arasında bıraktılar
Yürürken ayaklarım birbiriyle bağlanmış
Kelepçeler de var kollarımda
Göremezsiniz siz
Benim gibi mahkum değilsiniz
Azimli insanların azmini kırmak
Onun üzerine duvarlar örmek
Mantıklı olan bu ya…
İçimde kaldı heveslerim
Hayallerim, umutlarım
Duvarı bir kat arttırın
Taşacak gönlümdeki yangın
O yangın sizleri de yakmasın
Duvarı bir kat arttırın
…
Sesin sessizliği bu
Bendeki sesin sessizliği
Tek konuşan gönlüm
Tek duyan ben
Umutlarımı öldüren katiller
Yüreğime kin mi ekmek istiyorsunuz
Yağmurlarla yıkarım karaları
Siz ekmeden ben biçerim düşmanlığı
Ve yakar giderim, küllerini kaybederim
Umut hala var
Siz öldürdükçe doğacak
Duvarı bir kat arttırın
Yoksa korktuğunuz gibi
Umudum taşacak
…
Her şeye rağmen gülebilirim
Ve mutluluk aşılarım etrafa
Yadırgarsınız değil mi o zaman beni
Kimin umrunda ki
Çıkıyorum sizin çizginizden
At gözlüğünüz size kalsın
Benim gözüm daha bozulmadı
Ve göz yummak da istemem yaşananlara
Karalar bağlayıp gezmem sokaklarda
…
Susmayı bilmedim, bilmem ben
Aldırmam size ne derseniz deyin
Koşmak istiyorum ben
Ve koşarım aldırmam kimseye
Siz ne derseniz deyin
Salıncakta kendimi özgür hissediyorsam
Ben inmediğim sürece bırakmam salıncağı
Şarkı söylemek istiyorsam bağıra bağıra
Kime ne söylerim
Rahatsız mı oluyorsunuz
Bende sizden rahatsız oluyorum
Yapmacık tavırlarınızdan
Zorunlu kalıbınızdan
Katilliğinizden rahatsız oluyorum
İyileri, iyiliği öldürdüğünüz için
Ön yargınızdan rahatsız oluyorum
Kimseye şans vermediğiniz için
Ama anlamazsınız siz beni
Ben düşündüğünüz gibi yaşamıyorum
Kriterlere ve klasik hallere uymuyorum
Bundan hiç yakınmıyorum
Ben bu halimi seviyorum
Siz beni sevmiyor musunuz
Sevmeyin
KİMİN UMRUNDA! ! ! !