Kimin umrunda Şiiri - İsa Yıldıran

''Ahım var'' deyince insan seçildi.
Yanmışım, dertliyim kimin umrunda,
Şövalye olanlar tek tek çekildi.
Ölmüşüm, bitmişim kimin umrunda.

Garip, gurebayım ellerim bağlı.
Boynuma dolanmış iplerim yağlı.
Yüreğim yanar kor gibi dağlı,
Sahte yaftalar kimin umrunda.

Suçum nedir kimseler sormuyor.
Buzlar koysam yürek soğumuyor.
Nefsim bağlar ister beni koymuyor.
Ağaran saçlarım kimin umrunda.

Çıglıklarr atsam kimse duymuyor.
Beynimde düşünceler hiç susmuyor.
Garip başım nedendir huzur bulmuyor.
Mecnuna dönmüşüm kimin umrunda.

Dünya fani ne edem han ile yatı.
Nefsime yetmiyor han ile atı.
Yalandır söylerim dünya hayatı.
Söylerim sözlerim kimin umrunda.

Hakkı haykırmak için çile çekerim.
Hakkın karşısında boyun bükerim.
Çamura saplandı hayat tekerim.
Yanarım pişerim kimin umrunda.

İSA YILDIRAN