Kimin Suçu Şiiri - Ferhat Arıkan

Eli yüzü kirlenmiş sokaklarda geziyor
Suçluların yüzlerini yüreğine çiziyor
Kimin suçuydu onun dışarlarda olması
Güllerin bahçede çocukların sokakta solması
Kimin suçu bir kuşun kanadının kırılması
Kimin suçu bir çocuğun sokakta doğması
Daha 6 yaşında sokakta bir çocuk
Elbisesinin bir yanı yamalı bir yanı yırtık
Güzel günlerin güneşi kalplere inmedi
Pembe yanaklı çocuk hâlâ gülmedi
Bir pencere cennetin bahçesinde açıldı
Bir pencereden cehennem ateşleri saçıldı
Bir yanda çikolata meyve yiyen çocuklar
Kimiside zalimin gözlerinin içine bakacaklar
Kimin suçuydu bu kefeler eşit gelmemiş
Pembe yanaklı çocuk hâlâ hiç gülmemiş
Sokaklarda oynayan masum çocuklar
Onlar da bisiklet peşinde koşacaklar
Kiminin annesi tarıyordu kırılmış saçlarını
Kiminin bahar yapıyordu papatyadan taçlarını
Kömür kokusu var buz gibi havanın karanlığında
Açlığın hüznü yansımış sokakların çocuğuna
Gecenin sessizliğini deliyordu çocukların hıçkırıkları
Rüzgarlar tarıyordu sokak çocuğunun saçlarını
Kimisi elinde mendil ışıklarda bekliyor
Kimbilir onları başka kimler sevmiyor
Sende tut onların elini bırakma sakın
Kalbinizi harlayın güneş gibi yakın
Umut olun gül bahçesi kurun kucaklarına
Gökyüzünü indirin yeryüzünün çocuklarına
Güneş yüreklerde yıldızlar gözlerde parlasın
Ay geceyi örtsün yalnız bulutlar ağlasın
Parklarda beklediğin salıncak sırası
Yine mi kanar acaba kabuk tutan yarası
Sende ağlama artık gülme sırası senin
Bak işte geliyor beklediğin güneşin
Tutunmalısın hayata hep sen ezildin
Dün sokakta küçücük bugün çocuk gelindin
Teraziler dengelenmemiş bu kimin suçuydu
Onlar sokağın güneşe koşan çocuğuydu
Gün güneşle parlıyordu gökyüzünde
Güneş yeniden doğacak hep çocuklar güldüğünde

28.02.2021