Kimin nesi bilmeden

Karanlık geceme sen bir güneş gibi doğarken
Hep seni düşündüm ben, kimin nesi bilmeden
Bir melek gibiydin’ de, gördüğümde sevdiğim
Hep seni düşündüm ben, kimin nesi bilmeden

Şimdi sen çıkmaz oldun, ne olduysa karşıma
Kayboldun gittin birden bire, ne geldiyse başına
Ne zaman yalnız kalsam, bir yerde tek başıma
Hep seni düşündüm ben, kimin nesi bilmeden.

Seni ben görür görmez düştün de sen gönlüme
Girdin sen benim bomboş, üzgün çarpan kalbime
Gördüğüm güzelliğin, dert oldu da içime
Hep seni düşündüm ben, kimin nesi bilmeden

Dün akşam ben dökmeye, çalışırken içimi
Bir baktım sen çalmışsın, habersizce kalbimi
Bu yüzden sağda solda, anlatırken derdimi
He seni düşündüm ben, kimin nesi bilmeden.