her gün bir umutla telefonun başında beklemekten bıktım,
arar mı acaba diye.
düşünmekten yoruldum,
iyi mi acaba diye.
susmalarından usandım,
yine de bekledim vazgeçer mi inadından diye.
vazgeçilmez değil elbette de
bu vurdumduymazlık kime, niye?
en çok da geceleri aradım sessizliğini,
gidişini almışta meğer unutmuş almayı gelişini,
ben de unuttum sevmelerimi,
yaşadım da anladım nicelerin hallerini...
şu kocaman dünyada vardır yaren herkese,
zorla güzellik olmaz imiş gönüle,
kalmamış saflığı seven sevene,
varsın bu hallerde bir ben gezine...
böyle dert yandığıma bakmayın dostlar,
gelse de kapıma olmaz benden ona yar,
eden bulur derler, yanına da kalmaz kâr,
yine de istemem, gelmesin ona bir zarar...
Kayıt Tarihi : 9.8.2007 16:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hilal Saba](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/08/09/kimin-hali.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!