Kimimiz evinde rahatında, kimimiz en uzak diyarda memleket hasretinde.
Kimimiz kaçar da kaçar belaya kapılmasın diye, kimimiz de bela arar durur...
Kimimiz bir kelime etti diye memleketi terk eder, kimimiz kaçtığı yerde ölür...
Kimimiz karınca ezilmesin diye yolunu çevirir, kimimiz ezdiğiyle övünür...
İşte böyledir insanoğlu, öğrendiğiyle yetinir.
Mehmet Afif Can
Kayıt Tarihi : 16.11.2021 22:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!