Kimim ben? Şiiri - Mehmet Çoban

Patlamayı patlattım
Kafayı çatlattım
Aldım mikrofonu elime
Sevgi barış nutukları attım

Sözlerim riyakardı anlamadılar
İkiyüzlü davrandım kavramadılar
Gerçekleri söylediğimde de duymadılar
Doğru söyleyeni adam yerine koymadılar

Oturdum bir hengamenin başına
Karıştım fakir fukaranın aşına
Bakmadım kimsenin gözünün yaşına
Taş koydum herkesin taşına

Çıkarım tanrımdır dedim yürüdüm
Rengarenk insanlığa büründüm
Kölelerin yanında sadece ben hürdüm
Önümde ne kadar doğru varsa hepsini kürüdüm

Bilmedi. tanıyamadı beni hiç kimse
Dedim onlara içiniz sızlıyorsa da gülümse
Tabi ol putlarına, düşünme mümkünse
Değer mi bu hayat yaşamaya sonuç ölümse

.19.03.2016 - İzmir El Garip