Kımıltısız Şiiri - Şerafettin Kaya

Hey zaman geçmeseydin
donup kalsaydın hep o mevsimde
şimdi tanımsız üşüyorum sana...

Sessizliğimin içine düşmüş,
ağlayan bir hüzünde yakalıyorsun beni.
Saçlarımdan tutup savuruyor
kımıltısız hayalin...

Ağlayamadığım uzaklığın,
gelmekle gitmek arasında,
sıkışıp kalmışlığın,
dünün açık kapısını,
bugün kapatıp gidişin,
bir yerlerde oluşun,
kendine düşmüş bir yalnızlığın ağlaması
ve ceplerine doldurduğun
buruşuk kağıt mendilleri,
geriye düşmüş mutlu gülüşlü zamanın
saçlarını okşayan yokluğun,
siyah-beyaz fotoğrafı...

Sigara yanığı dudaklarımda
şarkımızın hüznüyle
dolup taşıyorum kendimden...