Kimileri Utanmaz Şiiri - Vedat Yılmaz

Kimi fakir ya da zengindir soyu
Kimi huysuz, kimi güzeldir huyu
Kimi bulamazken içmeye suyu
Kimi sütle banyo yapar utanmaz

Kimileri servetiyle tepişir
Kimileri koltuğuna yapışır
Kimisi şan, şöhret diye tutuşur
Kimi maddiyata tapar utanmaz

Kimi çorba bilir, tatmamış eti
Kimi laf cambazı, soyar milleti
Kimi vurgun vurur, belli niyeti
Kimi doğru yoldan sapar utanmaz

Kimi yokluk üzre kavrulur, yanar
Kimin ocağında ateşi söner
Kimi avantayla köşeyi döner
Kimi malı zorla kapar utanmaz

Kimi sırtı pektir, işkembe toktur
Kiminin soğanı, ekmeği yoktur
Kiminin yüzü temiz alnı aktır
Kimileri dinden kopar utanmaz

Elazığ/2015