KİMİLERİ
Kimini eler, beler eceleri
Kimini evden kovar niceleri
Kiminin yere basmazken ayağı
Kiminin eksilmez günlük dayağı
Kimi beğenmezken balık, havyarı
Kimi bulamaz kartlaşmış hıyarı
Kimisi fino besler yapmaz çocuk
Kimisi sıralamış boncuk, boncuk
Kimileri sallasa da tutulur
Kimileri susturulup yutulur
Kimi “hep bana” der kanaat etmez
Kimi “çok şükür” der hasetlik gütmez
Kimisi babadan oğula mebus
Kimisi beşikten mezara meyus
Kimi var, her mecliste başköşede
Kimi var, umut dilenir şişede
Kimisinde pembe gözlük var, bakar
Kimisinde gözyaşı dinmez akar
Kimi ayrılık güder vurur, kırar
Kimi kardeşliği birlikte arar
01/10/2014
Halil ManuşKayıt Tarihi : 15.11.2014 16:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!