Kimileri... Şiiri - Elif Gökırmak

Yüksek bir binanın penceresinden heryeri çok net bir şekilde görebiliyordum.
Caddeler,sokaklar,evler ve hareket halindeki herşey...
Sessizce o pencereden bir süre izlemeye koyuldum.
Sanki zamanı kovalıyordum ve meraklı düşüncelere daldım.
Herkes bir amaç içindeydi...
Kimileri hızlı adımlarla işlerinemi giderler, ya da işleri bitmiş
evlerine mi?
Kimileri sohbet ederek yavaş yavaş ilerlerken,
Kimileri bisiklet keyfi yapmaktaydı.
Kimileri telefon görüşmesi içindeyken,
Kimileri ise müzik dinlemekteydi...
Yani kimileri zamanın farkında bile olmadan,hayatın
tadını çıkarırken; kimileri ise kazanç için,gelecekteki
yaşamlarını huzur dolu ve rahat kılabilmek için
belkide çalışma,emek harcama peşindeydi.

Belki kimileri hasta ziyaretine gidiyordu.
ya da kim bilir özlem gidermeye.
Belkide hayatı boyunca görmek istediği,ulaşmak istediği
yerlere gidiyordu kimileri.
Bir çok şey sayabilirim aslında.Bir çok şey...
Yani kısacası kimileri bir amaç içinde ve farklı düşünceler
farklı yaşam sürdürmekteydi...
Kimin şuanda neler yaptığını kimileri hiç bilemezken,
Kimileri aynı anda aynı şeyi (acı,hüzün,sevinç,mutluluk,vs...)
yaşayabilmekteydi...
Bunların hepsini o küçük pencereden sessizce, öyle bir bakarken
kendi kendime düşündümde,
Kimileri şuanda neler düşünüyor acaba yine Kimbilir...