Kimi Yormaz ki Şiir Yazmak..

Kimi yormaz ki şiir yazmak
Her sabah ve akşam
Dev bir fırtınayı almak avuçlarına
Sessizce yanmak
Bunalmak
Kendi içinde kaybolmak
Boğulmak..

Sonra kelimeler boğazıma düğümlendi
Sırlı düğümü açacak dizeler gelsin yanıbaşıma..

Gözlerime ve aklıma aldırmaksızın
İzin veriyorum yüreğimin yürümesine
Ardımca gelen tüm duygular kalsın derbeder
Günü açılmamış bir zarf gibi fısıldayan kelimeler
Önce yokluyor beni
Sonra
Tutuyorlar hayatı perçeminden tutar gibi
Boşluğa saldığım gittikçe uzaklaşan gölgemi..

Çırpınışına aldırmadan henüz oynaşan bedenimi
Savuruyorum kendi hiçliğine
Aldırmaksızın gözlerinin içime düştüğüne
Kıymeti yok karalamalarımın
Biliyorum..
Bir can yakan şiir oturup ruhumun gölgesine
Tırmalayacak garipliğimi
Aldırmadan şairce bakan alaysı gözlerinize..

Gecelerin bağrından süzülerek gelecek aydınlık
Sizin de ruhunuz dökülecek şiirlerinize..

Garip ve sefil kanaatler ardımca yüzü koyun
Takıntısı olanlar, sabrı kıt olanların yanında beklesin
Sözlerin en kibar ve nadide olanı hangisi ise
Alsın kendince gümüş kalemlerini
Seçsin hikâyenin en albenilisi hangisi ise
Veya dilerim atsın kaygan kuytularına denizlerin
Hatta parlak ufukların kızıl tan yerlerine
Hem inlesin varsa gücü hem inletsin..
Bırakıyorum usulca kendini hısım sananları
Şiir adına
Yazılarını bilirkişi raporu saydığım! ..
kimin umuruna.

Bir tek kelimeyi ayırıyorum
Bahtıma en yakın olanını
Koynuma rengini sessizce sakladığım.
Şimdi sana sesleniyorum
Ey yüreği kara sevda!
Gel işte buradayım!
Karşındayım tırmala benliğimi.
Günlerin hemen arkasında
Issızlığın mabedine çevir gözlerini
Göreceksin neye kadir sensizlik
Ölü ardınca yürüyen binlerce baş
Elleriniz neyi taşır
Saygınız kime..

Bir ağaç ki dallarında dünya
Yapraklarında aşk
Ve ölümün en mabetsiz olanı
İşte tam burada
Parmak uçlarımın gösterdiği noktada
Ruhumun en oynak ve girift kısmında
Soylu ve
İşveli bakmazsan göremezsin
Gözlerin asude bir bahar görkeminde olsa da
Yaksa da kalpleri en derin dönemecinden
En kuytu, ateşe en hazır yerinden
Kalsa da terennümünde bir kara sevda
Şiir..
Ey şiir..
Sen nelere kadir bir ordusun
oysa
Bir nokta bile değilsin avuçlarımda
kaderi temsil eden bir yatık çizgi
veya kırık bir kurşun kalem..

Pencerelerine kim koydu değişmez muştuyu
Bir alev kor gibi yalnızlığın hem yanı başına
Şu gizemli güzel dünya eteklerine mi dolaştı
Çok mu zorladı seni ey şiir
Şairin deliliği..

Kim demiş kabir yalnızlık bahçesi..
Ben derim ki;
Gecelerin,çiçeklerin ve bir dostun sur yürekli gizemli sesi..
Uğramaz mı zannedersin
Güzelliğin kokusunu sere-serpe dağıtan rüzgâr
Yeşil yüzlü bahçemize
Bencileyin bir garip
Hane-i uzletimize..