kimi sevsem bana mutlu olma şansı tanımıyor,
bir bir yıkıyor kurduğum tüm kusursuz hayallerimi,
ve atıyor yalnızlığımın kör kuyusuna!
ömrümü iğneyle kazsam,
aşkımı çıkartamıyorum terkedimişliğin dibe batmış talihsizliğinden...
umutsuz çirkin yüzüme vuran her hayır küfrüne,
biçare umutlu sessiz suskunluklar biriktiriyorum...
sustukça çoğalıyor,
sustukça yeniliyorum!
susmak para etmiyor susmayı kader edinmiş yaşamlara,
haykırmaksa suskunluk bermuda şeytan üçgeninde kaybolmuş...
şimdi bana hangi cümleyi kurdursan bir başkasına kurduğumdan farklı olmayacak,
bir başkasına kurduğum kadar aşk dolu;
fakat gerçekleşmeyecek kadar aşk düşmanı...
sustukça zehir gibidir elma!
Havva hangisini çalsa tanrıyı benim kadar hayal kırıklığına uğratamaz
ve Adem hangi aşka suç ortağı olsa,
dünya cehenneminin ateşini teninde benim kadar hissedemez...
kırılamaz hevesleri cennetin aşk yeşili sonsuzluğunda benim kadar....
suskunluğun suskun olmayı dilediğin kadar suskun,
suskunluğunu bana cehennnem etmeyi dilediğin kadar uzun olsun...
Kayıt Tarihi : 21.8.2007 17:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!