Kimi Ojelidir Şiiri - Kemal Berk

Kimi ojelidir, kimisi de kınalı
Her birinin gözleri de ayrı boyalı
Dışarıda hanım olur, evde hizmetçi başı
Varlığına varlık katar, sevdiği evladı
Kadın baş tacı, her evin olur dermanı
Bakarken gözlerinden saçar, aşkı muhabbeti
Ana yoksa evde, ne ev olur, nede evladın tadı
Kadın, Allah'ın yarattığı bilsen en güzel canı
Gecesi yok, gündüzü yok kadının
Hesap, kitap tutmaz, şu gözden akan yaşın,
Darda kalınca görsen, yalnız o bilir yaşadığı anın
Kadının çektiğini, bir kendi bilir, bir de Allah'ı
Herkes bir şey ister, bakarken ondan
Doğduğuna pişman olur vallahi işte o an
Fedakârdır, doğururken, verir canından can
Kadın bekler bir anlayış, bir sevgi her zaman
Arama kadının hakkı, şurada burada uzakta
Baksan, okusan, anlasan, ayetleri Kur'an da
Allah verdi her türlü hakkı, yarattığı kadına
Rabbim müjdeledi cennetiyle, serdi ayak altına
Bir eliyle gül veren erkek, sopayı saklar arkada
Garip kadın anlatamaz derdini, yer sopayı orada
Sözde erkekler ermezse Kemal'e, benzer hayvana
Kül özü kadını sevmeyen, benzer mi hiç insana

Kema’eren/Kemal Berk.