Kimi İhanetler Şiiri - Mustafa Kemal Erd ...

kokusunda dikenlerin acısını duyumsarsın,
her çiçek elde tutulmaz,
suya bırakılır bazı yapraklılar,
bazılarının da solması gerekir.....
yüreğime açıklayamadığım özlemler var,
boş sözlere açmaz yapraklarını çiçekler,
üzme derslerinde yıldızlı pekiyi verdim gözlerine.....
kimin çiçek olabileceğine arılar karar verir,
af dilemeye fırsat vermeden iğnelerler taç yapraklarının dibini,
nektar damlar,sevgiliye derinden yollanan dil harflerinden.....
kalbimden karşıya geçmek için;
önce sevgiye,
sonra aşka bakarsın,
sonra tekrar sevgiye,
eğer hala oradaysa,
yanında beni bulacaksın.......
değilse,
çoktan karşıya geçmişsin demektir......
bir çiçeğin solmadan önce dikenleriyle nasıl savaştığını bir görsen,
kimse anlamaz yapraklar neden yerde,
aynı kokuyu vermez bir daha,
dut ağacı meyvesi gibi,
lekesi asla çıkmaz,
sadece kendi ağacının yapraklarıyla silinir kimi ihanetler...