Kimi Geldi Şiiri - Hayriye Aygül

Kimi geldi takıldı hanlara hamamlara
Kimi giderken kanmadı dünya malına
Kimi şarap içerken düştü şol ırmaklara
Kimi döküldü kervandan saçıldı yollara

Kimi aldı muradını alıp mutlu oldu
Kimi soygunla yol yordamını buldu
Kimi huzurla geceledi kulübelerde
Kimileri yaşadı zengince desinlere

Kimi sırtını dayadı yalçın kayalıklara
Kimi kendini yasladı semizce dayılara
Kimi kendi malı gibi yayıldı yaylalara
Kimi rüzgara kapılıp asıldı bulutlara

Kimi kayboldu siste şaşırdı yönünü
Kimi acemi çaylak bulmadı yolunu
Kimi tekme savurdu sen gibi asice
Kimi ağu içti kıvrandı sancılar içinde

Kimi bakmadı arkasında bıraktığı küllere
Kimi vicdanını sattı beş paralık menzillere
Kimi sevdi gönülden hicranla geçirdi ömrü
Kimi sevdiğine inandı benzedi inatçı keçiye

Kimi iki yüzlü riyakar huyu benzedi tilkiye
Kimi art niyetli yaşadı hep çakal ininde
Alem çamurla doldu bulaştı hep temize
Kirlenen alem değil ziyan bedeldi ömrüne

Kimi kendini baki kalır zannetti bu kainatta
Kimi düşünmedi yukarıda vardır büyük Allah
Kimi bir kadeh şarap içti geceleri su yerine
Kimi hasretine zincir vurdu acıdır sevdiğine...