teninde soldu umudun külü
son kez taşıdın onu günlere
seyrek bas serpilmiş sayfaya
kimi aradıysan hepsi burada
ardına dek açık avluya girsen
acımtırak bir hüzün yoklardı
barak ezgilerinde bağrı yanık
kimi aradıysan hepsi burada
bölünerek çoğaldı amip gibi
akşama ayrılık yansır gurbeti
yaşamadan nasıl bileceksin ki
kimi aradıysan hepsi burada
korkutur soluğundan çıkan ses
umuduna özlem içinde savrulur
karanlığında yanar gözlerinin içi
kimi aradıysan hepsi burada
bağra esen yel yaprağı savurur
çöl sıcağında yakar harı kavurur
sönmeyen umut ışığı özünün özü
kimi aradıysan hepsi burada
13061012denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 13.6.2010 23:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!