Kimi aç perişan üşür kış günü
kimi sosyetede lüksün üzgünü
kimi yoksul yaşamanın ezgini
kimi varki tok hayatın bezgini
yalın ayak çıplak fakir çocuğu
insanlık adına utanıyorum
hele hor görünce zengin çocuğu
tutuşur yüreğim dost yanıyorum
kimi kuru ekmek bulmaya razı
kiminin çeşide var itirazı
kimi bulamazken daha birazı
kimi çok yemekten sıkılır bazı
aş'a et'e hasret fakir çocuğu
ağlar gözyaşımı tutamıyorum
hele hor görünce zengin çocuğu
kaçar uykularım yatamıyorum
Kayıt Tarihi : 12.3.2013 15:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
gelir dengesizliğinin hikayesidir...

Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)