Kime Yar Olur Ki Bu Ruhsuz Beden

Sıcacık duygular vardı içimde,
Ne yazık hiç biri kalmadı bitti,
Çok dilek diledim Yüce Tanrıdan,
Dualarım kabul olmadı gitti...

Ben nankör değilim vefasız asla,
Neden bütün ömrüm geçiyor yasla,
Dost bildiklerimde bıktırdılar da,
Candan seven dostum kalmadı gitti...

Suya hasret çöller gibi yalnızım,
Allah’ım neden ben böyle bahtsızım,
Ne yapsam silinmez bu alın yazım,
Bir gün bile yüzüm gülmedi gitti...

Kadere bu isyan çare olmuyor,
Yüzüm gülse bile içim gülmüyor,
Açtığın yaralar derman bulmuyor,
Mutluluk ilacım olmadı gitti...

Bu aşık göçüyor fani dünyadan,
Elinden bir tutan olmadı gitti,
Aynalara küskün oldum sayende,
Gurbet elde çilem dolmadı gitti...

Sana söylenecek sözüm kalmadı,
Dostlara bakacak yüzüm kalmadı,
Artık yaşamama lüzum kalmadı,
Azrail canımı almadı gitti...

Ne yapayım bilmem bundan sonra ben,
Ne bir yuvam kaldı, ne yanımda sen,
Kime yar olur ki bu ruhsuz beden,
Bunca şeyi aklım almadı gitti...

Giden gitti kalan neye yarıyor,
Masamda mum değil, ömrüm yanıyor,
Herkes kendine bir kurban arıyor,
Nerede celladım gelmedi gitti...

Ders alın arkadaş başa gelenden,
Ne gelirse başa, zalim olandan,,
Övün olmaz elbet elden gelenden,
Bu sırrı hiç kimse bilmedi gitti...

murat nail güney