Sevinci hırpalanmış öksüz çocuklar gibi
kançanağı gözlerimle
tuz basıp yaralarıma
dünyanın acılarını öptüm
unuttum gülmeyi
öğrendiğimde acı çekmeyi
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta