Kime Üzülmeli Şiiri - Said Ertuğrul Işık

Ağlayana mı üzülmek gerek ağlamayana mı
Ağlamak demek sevilmek demek
Ağlamak demek sevmek demek
Sonsuz bir yangına itfaiyeci olmak demek
Ya ağlayamayan neye yarar?
Sevilir mi Sevgili tarafından
Sevebilir mi en sevilmesi gerekeni
O belki bilmez ama yangına bir kibrit de kendi atar
Oysaki o sudan habersiz
Bilmiyor ki su bir ilahi değişim
Bilmiyor her yanıcıyla yakıcının birleşiminden yangın çıkmayacağını
Bilmiyor sudaki ilahi sırrı.
Ağlayan bilir ki gözyaşı da bir sudur
En söndürülmez yangınları söndürebilen
Öyle bir sudur ki o;
Aşk, ızdırap ve acz hiç bir zaman böylesine kusursuzca bir araya gelemez
Ağlayabilen Sevgili'nin kapısına ne bırakacağını bilir
Aşkı çaresizce ucuza getirmeye çalışmaksa ağlayamayanın işidir.

Ağlayana mı üzülmek gerek ağlamayana mı
Ağlamak mı daha güzeldir ağlamamak mı
Çok ağlayana mı merhamet edilir çok gülene mi.
Kainat ne kadar düşüncesiz
Göremiyor gülmekten çok ağlamak gerektiğini
Ve sorumsuzca aşağılıyor gözyaşından sanat meydana getirenleri
Bilmiyor ki
Bilse 'az güler çok ağlardı'
Bilmiyor insanlık Selahaddin'i
Tanımıyor Ömer'i Ebubekir'i
Anlamıyor bir türlü o güzellerden de güzeli
Duymuyorlar ilahi sesi;
'İman etmiyorlar diye kendini helak mı edeceksin'
Oysa ki hiç bir şey güllük gülistanlık değil şimdilerde
Devir ne Asr-ı Saadet devri
Ne Selahaddin'in ne de Ömer'in devri
Devir yangın devri
Devir zulmün çığ gibi büyüdüğü bir devir
Devir bu zulümlere karşı yaşarmayan gözün,
Belki de o kapıdan giremeyeceği bir devir.

Ağlayana sonsuz mutluluk
Ağlayamayana sonsuz ızdırap
Ağlayan yalnızca burada ağlayacak
En az ağlayanlar en çok ağlayanlar olacak
Gözyaşından kaçanlar yine ona sığınacak.
Öyleyse sormak gerekir tersini söyleyenlere;
Ağlayana mı üzülmek gerek ağlamayana mı?
(20/03/2005-Aydın)