Kime Sorsam Şiiri - Ömer Tomruk

Kime sorsam sevdayı gönülde dediler,
Hal bu ki öyle mi?
Sevda bir ağaçta,sevda bir taşta..
Sevda uzaklardan iç çekilen gülüşde,
Sevda hiç görülmemiş rüyaların hayalinde.

Gönül sevse de aşk bir kabustur sevilmediğinde,
Mecburiyetler ülkesinin iki esiridir aşk,
Her daim zincire vurulursun sinede.
Gül kokmaz ve dikeni acıtmaz canını,
Çabalayıp durursun hissizliğinin pençesinde.
Ederi ne kadardır ki yüreğimin,
Hangi anım kalır gözlerinin perdesinde,

Elinle tutabilir misin aşkı,
Dokunduğunda anlar kokladığın da duyar mısın..?
Baktığın da görür,ya da,uğurlar mısın? gittiğinde.
Kime sorsam sevdayı gönülde dediler,
Çiçeği koklamadan rengine laf ettiler,
Gözlerde mana aradılar bakışlardan önce,
Ciğerimi bir yana koydum da,
Bedenimden nefret ettirdiler...

Bir lokma ekmek gibidir sevda,
Paylaşırsın kimi zaman da,
Bazen de boğazına dizerler...
Yol ayrımında sıralarsın peş peşe sitemleri,
Susarsın...
Sustukça içinde büyür kelimeler,
Söyleyecek çok sözün vardır 'o' na dair,
Ama söyletmezler...

Yeminin vardır bir daha konuşmamaya,
Gurur sınırların çizilmiştir yeniden bir anda,
Ve o her şeyde olan aşka,
Bir daha kapılmamaya yemin ettirirler...

Göremezsin şafak vaktinin ağaran güzelliğini,
Çünkü hep o gecedeyiz...