Kime Soram Seni Şiiri - Hamiş Mustafa

Benzin sararmış solmuş güle,
Dönmüşün sanki gazele,
Ne oldu bu güzele,
Kime soram seni.

Ceylanlar gibi seker dururdun,
Bilmemki ne çabuk yoruldun,
Sevdiğini yarı yolda koydun,
Kime soram seni.

Selvi boylu al yazmalıydın,
Nice gönülleri yaktın,
Sevenleri hep ağlattın,
Kime soram seni.

Kimsede yoktu güzelliğin,
Gönlümden hiç çıkmadı sevğin,
Güzal görünürdü gençliğin,
Kime soram seni.

Saçın dökülürdü omuzuna,
Bakar giderdim yoluna,
Bilezikler takmıştın koluna,
Kime soram seni.

Mustafa geçen günleri anlatır,
Mazi gözünde canlanır,
Geçmişi hatırlatır,
Kime soram seni.