Kime ne söyleyim Şiiri - Zakir Atasever

Müslüman âlemi sarmış ihanet
Kime ne söyleyim, kime ne deyim
Böyle gider ise, sonu felaket
Kime ne söyleyim, kime ne deyim

Doğruluk dürüstlük hep sözde kalmış
İyinin yerini kötüler almış
Toplumlar bir derin gaflete dalmış
Kime ne söyleyim, kime ne deyim

Birbirine girmiş bütün ahali
Lanetlenmiş soydan beter bu hali
İnsan eti yiyor, sırtlan misali
Kime ne söyleyim, kime ne deyim

Ne gelenek kalmış, ne asil töre
Kıyamet kopuyor göz göre göre
Bunu anlamıyor, Arifler bile
Kime ne söyleyim, kime ne deyim

Maneviyat bir kenara atılmış
Namus, şeref maddiyat’a satılmış
Hak namına haksızlığa tapılmış
Kime ne söyleyim, kime ne deyim

Kutsal olan tüm değerler çürümüş
Namahremler, mahremine yürümüş
Sanki gözlerini perde bürümüş
Kime ne söyleyim, kime ne deyim

Hani nerde Hak Kuran’ın Ayeti
Heder olmuş müminlerin gayreti
Şer doludur, münafığın niyeti
Kime ne söyleyim, kime ne deyim

Zenginler her daim para peşinde
Doğruluk arama hiçbir işinde
Akbaba misali insan leşinde
Kime ne söyleyim, kime ne deyim

İnsanlık yok olmuş yolunu şaşmış
Kul hakkını yemek haddini aşmış
Mazlumun feryadı arşa ulaşmış
Kime ne söyleyim, kime ne deyim

Allah’ın emrine etmez itaat
Andolsun Kitaba, yakındır saat
Bu hali gördükçe titrer Kâinat
Kime ne söyleyim, kime ne deyim

Zakir, zikir eder, daim İlahı
Rabb'ın katındadır, ancak felahı
Karanlık gecenin olsun sabahı
Zat'ına arz eyleyim, Allah’a deyim.