uyandigimda
bütün benligimi alip gittin elimden
bos bir kalp birakip
paramparca ettin askimi.
ardindan uzun-uzun baktim,
rüzgar bile yetisemiyordu sana
elimde papatyalar
'seviyor-sevmiyor' kopuyordu bir-bir.
oysa ne cok sevmistim söyle,
ne derim simdi ben dostlara?
her sey yalanmis mi diyeyim,
ne derim ben ah.. ne derim?
en güzel renklere,
okyanuslarin derinliklerine,
ormanlara
hüzünlenmeyenlere,
gülenlere,
sevinclerime ortak olanlara?
söyle;
gökyüzüne,
galaksilere,
sonsuzluga,
kesfedilmemislige
güzelliklere,
renklerinde gülen,
bu ayrilikla aglayan ciceklere.
uyandigimda anlamaliydim
korkularini bile alip koynuna gittin
söyle bana lütfen,
bunlarin hepsini ölüme nasil derim ben?
Kayıt Tarihi : 20.12.2008 12:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!