Kime Ne Deyim Şiiri - Bilal Özcan

Kendi kendime geçmezken sözüm,
Yollara dikilmiş iken gözüm,
Ateş-i aşk ile yanarken özüm,
Kime ne deyim kime ne deyim.

Kimi hasret güle goncaya,
Kimi düşmüş derdi sancıya,
Kimi muhtaç hana hancıya,
Kime ne deyim kime ne deyim.

Kimi ağlar damla damla gözünden
Kimi için için yanar özünden,
Kimi yanlışta olsa dönmez sözünden,
Kime ne deyim kime ne deyim.

Kimi el açmış kadir Mevla’ya,
Kimi dalmış umanı deryaya,
Kimi bakar dur damlaya,
Kime ne deyim kime ne deyim.

Kimi hasret kalmış güle goncaya,
Kimi dönmüş deli divane Leyla’ya,
Kimi başlamış bülübül gibi feryada,
Kime ne deyim kime ne deyim.

Kimi eğriyi, doğrudan ayırmaz,
Kimi yalanı, yanlıştan saymaz,
Kimi Hakkı, hukuku tanımaz,
Kime ne deyim kime ne deyim.

Kimi bulamaz kimi kadrin bilmez,
Kimi arar, dili tutulmuş soramaz,
Kimi bakar bakar da göremez,
Kime ne deyim kime ne deyim.

Kimi yoldan çıkmış gelmez hizaya,
Kimi hiç ki çekilmez sığaya,
Kimi terk etmiş dönmez sılaya,
Kime ne deyim kime ne deyim.

Kendi kendime geçmezken sözüm,
Yollara dikilmiş iken gözüm,
Ateş-i aşk ile yanarken özüm,
Kime ne deyim kime ne deyim.