Evlat hasreti var gözümden tüter
Kuzularım sormaz kime ne deyim
Tek başına kalmak ölümden beter
Yavrularım sormaz kime ne deyim.
Zaman değişince nesil bozuldu
Baba kaderine küsüp üzüldü
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta