Kime Ne Bizden Şiiri - Salim Erben

Ekmeğim aşım mavilerde düşüm
Unuttum adını sevda yürekli
Aklı yitik zır deli sanma
Düşsüz kaldım dilsiz oldum
Yıllarca şiirle seslendim
Serdim bastığın toprağa
Öldüm öldüm dirildim
Binkere yüzbinkere
Biat ettim tanrıya
Titreyen düşlerini öptüm
Göz gördü gönül düştü
Okul çıkışı o köşede
Ne kadar döndümse öte yöne
Yurt edinmiştin yüreğimde
Gidemedim bir karış
Gidemedim bir karış öteye
Gidemedim çünkü tutuştum
Piştim yaktığın ateşle
Şimdi soruyorum kendime neden
Neden üşüyorum yaz gününde
Birden düşüyorsun ussuma
Geberdiğim geceler gibi
Dirildiğim sabahlar geliyor aklıma
İnan göçebe kuşlar gibi
Kanat çırpmaktan yoruldum
Uykusuz sabahladığım sabahlar da
Gülüşlerini yazdım şafaklara
Yüreğinde buzlar erisin
Anaç topraklara bahar gelsin
Her yer al yeşil çiçek dolsun
Yaşın yaşım kaç olursa olsun
Kime ne bu yaş bizim yaşımız
İster yetmiş ister seksen olsun
Bu yaş bizim yaşantımız
Bu yaş bizim yaşantımız