Kime ne !? Şiiri - Ali Tipi

Varsın bana Sefiller ,berduş desinler.
Varsınlar; dilimde ismin ,bir hoş desinler.
Kime ne ki; hayatında bir kere görmüş desinler
Ben o bir görüşü bin saydım kime ne.!?

Bir sarıldım ,tuttum ellerini bir kere.
Gözlerinde ısındım ayazda, zemheride.
Kim bilir o ateşle geldim belki evime.
Sobam yanmaz gönül otağım közmüş kime ne!

Siz bildiğinizi yapın hayat Yolunda umurunda mı?
Bu yaşında buldum ahiretlik Baki sevdamı.
Evet görmem duymam saramam siz gibi;
Varsın destanlara, romanlara konu olayım kime ne?

Sarsmadı hiçbir yokluk ne açlık, ne susuzluk.
Bir kere gördüm ya bana yeter o mutluluk.
Varsın sırtımda hırka olsun zalim ayrılık.
Libası yorgan bildim sarındım kime ne?

İstemem olmasın mezar taşım başucumda
Ben onu bildim alfabemde, hecem de, sözümde
Saat beş buçuk olmuş sabah halâ dilimde
La ecel olsa onu bilmiş hayalini sarmışım kime ne