Uzaklardan sessizce süzülüyor duman,
Yakınlarda yanmış ceset sürüleri...
Alevin sarısına körük olmuş akıllar,
Yanan, özgürlüğün esir sürgünleri.
Bir acı çığlıkla irkildi ruhum,
Süzülen duman hala yeni
Saçılmıştı dört bir yana inciler
Dağıldıkları yer ateş, dumanı yakın; hala yeni.
Sararmış gazete kağıtlarıyla doludur her yer
Aslında garezi yazılanlara alevin.
Onu hapsedememiş ki cihanı sarmış atmosfer,
Korkularına diz çöktüren, hür harfleri hürriyetin.
Bazen duvarlarda esaretin prangası, bazen avlu içinde
Dogmaları dizilmiş dört yanıma sahteliğin.
Üç cümle fısıldandı kulağımıza, dördüncüsüydü "Sakın ha !"
Yaradanı hür sorduğumuz diyarda, diyemedim bir tek "Ama"
Çağlayan kan, yırtıyor şu aralar damarları
Cebimizdeki köstekli sallıyor zamana uzayan dalları
Hırçın bir rüzgar vuruyor hürriyetin sillesiyle
Nereye kadar özgürüz, neyi sorduğumuzdan kime ne ?
Kayıt Tarihi : 16.1.2024 19:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!