Kime/ne Şiiri - Ali Gençay

I-
Kelimelerimde
Küskünlüğün çocuksu tadı
Yıkılır art arda tüm heyecan
Öyle bir anda vurur ki bu acı
Savunur kendini bana/nelerle insan

Tavşan dağa küsmüş, bana/ne
Ne dağdan bir tane
Ne de tavşan derman dağın derdine
Küssem bu koca şehre
Kime/ne

II-
Nefesleri yalan insanlar
Ve onları saklayan şehir
Kuşatılmış yalnızlıklar
Özgür arsızlık, kırılmış zincir
Korku panzehirsiz zehir

Selamsız yürüdüğüm kaldırımlar
Her bakış manasız, yabancı
Sıklaşan adımlarda uğultular
Ayak izlerimde derin manalar
Beklemeyin daha ölmedim
Tepemde dönüp duran ak/babalar

III-
Uyandır beni, sevgili
Giderken kendine iyi bak demiştin
Geldiğinde uyandır
Dudaklarım büzük
Omzumda silkiniş/küslük
Okşarsın başımı belki diye
Uykularım birkaç düşlük
Küsmedim gidişine
Kime/ne