Kime Ne? Şiiri - Adem Uysal

Her ayrılık bir vuslattır bilene
Üzülürüz yas tutarız ölene.
Yaşatan da öldüren de Allah'tır
Kah yaşatır kah öldürür kime ne?

Son günlerde asabisin bu da ne
Çok yakında kavuşursun dedene
Öldüren de dirilten de Allah'tır
Kah öldürür kah diriltir kime ne

Selam olsun halini arz edene
Gül bülbülden bizar imiş o da ne
Bezdiren de sezdiren de Allah'tır
Kah bezdirir kah sezdirir kime ne

Gördüğünde bakıp deme o da ne
Hayat veren ruhtur ölü bedene
Güldüren de ağlatan da Allah'tır
Kah güldürür kah ağlatır kime ne

Yüz verme hiç alay edip gülene
Koşarak git yürüyerek gelene
Koşturan da yürüten de Allah'tır
Kah koşturur kah yürütür kime ne

arkadaşlarımdan katkılar...

Yıllar önce benzer duygularla yazdığım bir şiirime yer vermek istedim yorumumda. Kutladım sizi ve şiirinizi içtenlikle...

KiME NE?

Gün olur takılır deli gönlüm Yunus’un peşine.
Varsam onunla Tapduk Emre’ye
Acep bir nefes istesem verir mi? diye.

Gün olur bir balığın karnında hissederim kendimi
Türlü acılar içinde.
Engin denizlerde Yunus ile.

Gün olur yaralarım kanar, azar da azar.
Sızlar yüreğim gizli bir nedenle.
Dertleşirim o zaman Eyup ile.

Bana ne ateşler su olur, ne odunlar balık.
Ateşler içinde bulurum kendimi bazen.
Nemrut’un yakmak istediği İbrahim ile

Gün olur kör kuyulardayım sanki
Karanlıklarda, derinlerde Yusuf ile,
Bazen Yakup ile ağlarım Yusuf’um diye.

Gün olur dolaşırım Kenan ilinde
Çölün sıcağı kavurmaz beni
Deve güderim Veysel Karani ile.

Bazen de giderim Mevlana’nın yanına,
Dururum ayak ucunda.
O’nu dinlerim saygıyla, sessizce.

İşte ben bu yüzden:
“ Yaradılanı severim, Yaradan’dan ötürü.”
KİME NE?

Naime Özeren