Kime Ne? Şiiri - Mustafa Enes Gündüz

Derdim büyük olsa da, şükrettim hep verene,
Kimseye anlatmadım, hele sır bilmeyene,
Gülüp geçtim çok zaman, bana dua edene,
Ağlayıp sızlasam da, dertler benim kime ne?

Boynu bükük gezsem de, kimseye yalvarmadım,
Bize hak yeter deyip, başka yola varmadım,
Hem başkası dertliyken, kendi yaram sarmadım,
Vaziyet böyle iken, üzülsem de kime ne?

Şiirler yazdım diye, bana mecnun demişler,
Aşık adam halinden, cahiller ne bilmişler,
Bütün cümlelerimi, kadına mal etmişler,
Farzet ki durum öyle, soruyorum kime ne?

Hâlâ sevgilisi yok, deyip alay ettiler,
Olanları da gördük, gün geldi terkettiler,
Baki sevgili varken, faniye meylettiler,
Ben gerçek aşkı buldum, adı saklı kime ne?

El alemi bırakın, siz kendinize bakın,
Şu üç günlük dünyada, gönül kırmayın sakın,
Herkese Allah yeter, mutluluk günü yakın,
Başka söze ne hacet, hâlimizden kime ne..!