Kime Ne Şiiri - Seyit Burhaneddin Kekeç

Geceyemi bulandım ben yoksa gecemi bana
Ben beddua mı aldım yoksa beddua mı ettim bilmiyorum
Oysa sitem bile etmemiştim ben sana
Söylemedim sana bir tek kelime sevgimden başka
Yanıyorum, her nefesimde bir ah var dilimde
Tütüyorum ama gören yok
Bir magma gibi için için yanıyorum
Bazen bir volkan olup patlamak istiyorum
Nefesim tükeniyor
İçime içime eriyorum
Feryat mı, figan mı, nerde ne var duyan yok beni
Çıkmıyor sesim, tükeniyor nefesim, tükeniyorum
Buz misali damla damla eriyorum...

Bir benmiydim bu dünyaya fazla
İsyan edesim geliyor ama korkuyorum
Kime, neye isyan
Oysa biliyorum
Hata benim günah benim kime ne diyeyim
Hata benim günah benim kime ne diyeyim...

Aradığım belki bir yudum sevgiydi
Ama hakkını vermek gerekiyormuş, veremedim
Çabuk kaybettim
Sevgi o kadar ürkek bir kuşmuş ki
Bir uçtu mu, bir kaçırdın mı elinden
Ömür boyu tutamıyorsun bir daha
Sen olduğunla kalıyorsun
Pişmanlıklar, ahlar, ah keşkeler
Sana kalan hatıra kalıyor
Dilinde sermayen demiş ya şair
İşte bir o ah kalıyor, bir ah
Koca bir ah kalıyor...

Zamansız depremlerle vurulmak niye böyle
Ansızın çalan bir şarkı, bir nota, bir şiir alır götürür seni senden
Yaşanmışlıklara inat yeniden gelmek istersin dünyaya
Mutsuzmuyum, bilemem ki
Pişmanmıyım yaşadıklarımdan, söyleyemem ki
Hayat zor be usta, hayat zor...

Gözyaşım yüreğime, yüreğim dilime bağlanmış
Dökülüyor, futursuzca dökülüyor hemi de
Kurşun gibi, top gibi tüfek gibi vurarak dökülüyor

Kime ne, kime ne!
Kimseye bir şey etmemişim
Figanım da kendime, sitemim de, isyanım da kendime
Kime ne, kime ne...