sevinirken beraber seviniriz,
ağlarken tek ağlariz
her birlikte yürür ama tek variriz.
bir dicle öyküsü gibi...
ne garipmiş be manalı hayat
herşey boş sanilir
oysa bir ben vardim
bir sen vardi başlangıçta
şimdi ise ya sen yoksun
ya ben yokum....
herşeyimiz farklı sadece düşlerimiz ayni
ütopyalarda buluşalım
zamanlar farklı olsada...
ne çabuk geçti be
ne cabuk anılaşti
unutma munzurun zirversin de
esen rüzgara kabaran göğsümüze esen rüzgara
karsı düşmemek için el ele verdiğimiz anları
şimdi ise herşey farklı
geçmiş ayni gelecek farklı...
ÖMER ELİAÇIK
Ömer EliaçıkKayıt Tarihi : 17.4.2010 11:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Eliaçık](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/17/kime-ne-129.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!