Kime Ne Şiiri - Nafi Çağlar Hacıömerli

Ben yaşarım kime ne.
Ben şaşarım kime ne.
Ben yatarım, ben kalkarım,
Ben düşerim kime ne …

Kimisi ağlar, döker gözyaşı.
Kimisi kör, gözleri şaşı.
Kimisin ezer kader taşı,
Ben yaşarım kime ne…

Kimisi takatsiz yorgun.
Kimisi yemiş vurgun.
Kimisi düşünür,durgun,
Ben coşarım kime ne…

Kimisi insan görünür.
Renkten renge bürünür.
Kimisi var ki, sürünür,
Ben koşarım kime ne…

Kimisi devirir döker.
Felek boynunu büker.
Kimisi diplere çöker,
Ben taşarım kime ne…

- 2 -

Kimisin inleri loştur.
Kafaları bir hoştur.
Döşenmez evleri boştur,
Ben döşerim kime ne…

Hayat benim ezberim.
Çıkma önüme ezerim.
Mezarlıkta gezerim,
Ben yaşarım kime ne…

Bilirim sen hastasın.
Elinde yok kıstasın.
Ateşin var, hastasın,
Ben üşürüm kime ne…

Sen, zavallı bir cansın.
Bir yarım, bir tamsın.
Daha çok toy hamsın,
Ben pişerim kime ne…

İstersen git, istersen gel.
Ayağında bıkağı, çengel.
Felek karşında engel,
Ben aşarım kime ne…

Dünya fani, eyle talan.
Ye hakları gerisi yalan.
Sen yerlerde bir yılan,
Ben uçarım kime ne…

- 3 -

El tutturmuş bir makam.
Benim elimde bir makam.
Çoktur yukarı çıkan,
Ben çökerim kime ne…

Toplum beni eyi sanır.
Beni bir adam tanır.
Kimisi var ki utanır,
Ben kaşarım kime ne…

Adama insan huyu lazım.
Bir Zemzem Suyu lazım.
Kimisine kuyu lazım,
Ben eşerim kime ne…

Ben bir kulum, insanım.
Bazen vahşi hayvanım.
Çıkarım olana kurbanım,
Arasat’tan kime ne…

Beni ıslah et Ya Hak.
Bana her şey müstahak.
Hak dairene et ilhak,
Şaşar beşerim kime ne…

10 Nisan 1998 - Gaziantep