Valla dostlar zaman kötü
Ben neyinle övüneyim !
Kolla diyorlar ya dötü
Kime nasıl güveneyim !
İnandığın yalan çıkar
Hayatını çalan çıkar
Koynundansa yılan çıkar
Kime nasıl güveneyim !
Bu toplumda büyük yara
Kalpler solmuş hepten kara
Anam babam olmuş para
Kime nasıl güveneyim !
Alıp yürek, satan da var
İğne olup, batan da var
Menfaate yatan da var
Kime nasıl güveneyim !
Kimi şeytan melek yüzlü
Kimi kurnaz, hep aç gözlü
Bulamadık doğru sözlü
Kime nasıl güveneyim !
El acır mı artık bize
Kazıklarla geldik dize
Soruyorum şimdi size
Kime nasıl güveneyim !
Derdi böyle çilemişim
Tecrübeyle denemişim
Bir çoğunu elemişim
Kime nasıl güveneyim !
Gururunu kastılar ya
Üstüme çok bastılar ya
İnancımı sarstılar ya
Kime nasıl güveneyim !
Konu ince, pek bir derin
Hem çok sıcak, hem de serin
Bana harbi cevap verin
Kime nasıl güveneyim !
Seçkin der ki, hep ben pustum
Rezillikten korktum, sustum
Öfkemiyse artık kustum
Kime nasıl güveneyim !
Kayıt Tarihi : 25.11.2021 00:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!