hiç görmemiştim boynunu büktüğünü.
bedenine sarılıp, yüzüne hüzün çöktüğünü.
rüzgâr esmese bile dalgalanırdın nazlı nazlı.
üstünde ki renk, şehit'in sıcak taze kanı.
belki kurumasın diye sarıp sarmaladın onu.
alışmıştık tenini yırtar gibi dalgalanışına,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?